Blog 3 (NL - ING)

Voor het lezen van dit verhaal, wil ik even naam geven aan een aantal mensen die regelmatig in mijn blogs voorkomen:

Mijn gastvader: Juanjo (uitspraak: goe - ango)

Mijn gastmoeder: Kika

Mijn gastbroertje: Pau

Mijn gastzusje: Edith

Mijn gastbroer: Joan

Mijn gastoma: Carmita/Carmen

Mijn gastneeftje en nichtje: Mar en Javier ( gabiejer )

Mijn Spaans docente: María

Mijn Engels docente: Sali

Mijn buitenlandse vriendin op school: Miliena

--------------------------------------------------------

Die avond na het feest hebben we met de hele big(!) happy family paella gegeten. Super lekker. Ook hebben we een zelfgemaakte redelijk gezonde taart gegeten. En wat vind ik dit lief... ze hebben een week gewacht met het eten en maken van de taart (ter ere van Pau´s verjaardag) op mijn komst. Gezond is het natuurlijk niet, maar ze hebben het wel zo gezond mogelijk proberen te maken. Wat wil ik nog meer? De taart was super lekker. Er hangt een schemaatje op de keukendeur waarop staat dat ik iedere vrijdag kook. Ook mag ik zelf het eten bepalen. Dus deze vrijdag ga ik weer lekker koken, alhoewel het moeilijk is om Juanjo te overtreffen.

Maandag was mijn eerste dag op school. Er waren (en zijn) nog geen lessen, maar een convivencia. Een soort kennismakingskamp. Ik deelde een kamer met 9 andere meiden, 9 veel te snel pratende Spaanse meiden en een dutchie. Ik ben trouwens niet de enige buitenlander. Er is hier een meisje uit Oekraine, 5 talig en super aardig. We communiceren in het Spaans, maar als we een woord niet weten zeggen we het in het Frans en zo komen we er altijd wel uit. Het kamp was zonnig en warm. We hebben een soort speurtocht gedaan waarbij we (blijkbaar) een bepaalde docent moesten ontwijken. Corre!! Corre!! En wij nietsvermoedend er achter aan rennen, de 2 buitenlandse meisjes. Ook hebben we een nachtwandeling gemaakt en zijn we de berg op gelopen/geklommen van 2 kilometer met uitzicht op heel Valencia, Llíria en normaal gesproken overdag ook de zee. We hebben sterren gekeken en zaten met de hele groep lekker knusjes in kampvuuropstelling maar zonder kampvuur.

Ik verblijf een in katholiek gezin, maar dit gezin pakt het geloof net even wat anders aan. Normaal gesproken, bid je voor het eten. Dit gezin, super anno 2016, bid in de auto onderweg naar school! We zingen liedjes (en wat een talent heeft Juanjo!), en we hebben iedere dag de mogelijkheid om iets te wensen voor de komende dag.

De tweede kennismakingsdag heb ik vooral veel gekletst met de meiden en zijn we naar een militaire basis geweest. Zoals op veel schoolkampen, vroeg uit de veren. 8.00 aan het ontbijt. Ik heb veel nieuwe vriendinnen en enkele vriendinnen komen heel vaak rennend op me af om me te knuffelen. En geloof me, Spanje is een knuffelland. Een knus landje moet ik zeggen. Iedere avond het hele gezin af om iedereen 2 'slaaplekker-kussen' te geven. Zelfde ritueeltje als ik wakker ben, iedereen 2 goedemorgen-kussen. Mijn vriendinnen vinden knuffelen heel fijn en leuk en iedereen (meisjes vooral) knuffelt elkaar hier. Ze leggen ook vaak handen op je schouders tijdens de conversations. Ik bedoel natuurlijk gesprekken. Ik ben op dit moment helemaal in de war met de talen, maar ik heb (dankzij deze blogs) wel moeite om het Nederlands los te laten. Misschien ga ik de blogs in het Engels schrijven, omdat ik teveel in het Nederlands denk om goed Castellano (Spaans) te leren. Wel hoor ik van todo el mundo (iedereen) dat mijn Spaans al erg goed is. Tja, wat denk je dan na een paar maanden bijna iedere dag een paar uur woordjes en grammatica leren....

'S ochtends hebben we een wandeling gemaakt naar de militaire basis. We hebben een kijkje genomen in echte tanks, en ik heb het GTA veld in het echt gezien. We hebben simpelweg de hele ochtend besteed aan een rondleiding in de militaire basis. Super interessant, maar ik begreep er niks van. Zoals ik misschien al gezegd heb in de vorige blog, spreek ik, afhankelijk van het onderwerp, al behoorlijk wat Spaans of nauwelijks. Wat voor spreken geldt, geldt voor mij ook voor luisteren. Deze militaire woorden, technische termen en mechanische uitleggen kon ik dus niet volgen. Ik heb het op een bepaald moment ook maar opgegeven en me erbij neergelegd. We stonden in een tank, ik was heel aandachtig 'ja' aan het knikken totdat er opeens de vraag 'toch, of niet?' kwam. En toen zei ik maar dat ik ook maar Holandesa ben. Het vrouwtje (de militaire) wat de uitleg gaf heeft een andere militair gevraagd of hij kon helpen. Hij is de halve rondleiding met mij mee geweest voor de Engelse vertaling. Plotseling begreep ik bijna alles. Dit is overigens een uitzondering, normaal gesproken er is er niemand die de dingen vertaald, en gaat alles in het Spaans. Engels bestaat hier niet en het niveau van Engels is dan ook dramatisch.

Eenmaal thuis na het kamp, heb ik heerlijk een siësta gedaan. Ik was moe en wilde gewoon lekker uitrusten. Lekker in het ligbedje bij het zwembad gelegen en lekker uitgerust. Pau kwam nog even vragen of alles goed ging, wat hij wel vaker doet (en wat heel erg cute is). Jongetjes van 10 willen overigens zelf niet cute genoemd worden, dus dat doe ik ook maar niet. Maar hij is het wel! Gisteren hebben we de hele dag spelletjes gedaan op school. Alles buiten. In Spanje is er veel meer buitenleven dan hier. Iedereen naar buiten, spelletjes doen, sporten. En in Spanje zie je niet zo snel 2 personen naast elkaar op hun telefoon, anders dan in Nederland. Telefoons zijn ook streng verboden op mijn school en ik ben oprecht bang om mijn telefoon te pakken.

Vandaag op school heb ik met de docenten gepraat en heb ik overlegd (ook alles in het Spaans) dat ik in de uren van Valenciano ga werken aan mijn Castellano. Je kan het vergelijken met fries en Nederlands. Maar als een buitenlander Nederlands en Fries tegelijk gaat leren, is dat heel lastig. Dus ik hoef geen examen te doen in Valenciano, maar krijg extra (1 x per week privé en 2 x per week zelfstudie) les in Castellano. Mijn ´profesora´ María voor Castellano schijnt heel goed te zijn en ze praat dan ook alleen maar Castellano. Als ik een woord niet weet dat geeft ze de uitleg van het woord in het Spaans. Ik wil gewoon zo snel mogelijk vloeiend Spaans spreken Zoals ik al zei, is het Engels hier super makkelijk. Dus wat ga ik doen, ik ga samen Engelse les geven samen met Sali, mijn Engels docente. Voor 14-16 jarigen. 1 op 1 gesprekken, als een soort native speaker. Dit doe ik in ruil voor de privéles Castellano, so what's the big deal? Ahora I'm a little beetje confused con todas las talen, en ik hoop dat dit wegtrekt.

Op school heb ik het naar mijn zin, en de eerste schoolmaand duren de schooldagen van 8.30 tot 13.30. Mijn klas is aardig, niemand spreekt Engels maar ik maak voor alsnog snel vrienden hier. Ik heb een lieve vriendin, maar ze stottert zo erg dat zelfs de Spanjaarden mij verteld hebben haar moeilijk te kunnen verstaan. Maar ik doe mijn best! Het is nu bijna 23.00, ik ga lekker slapen. Ik heb me trouwens ingeschreven voor een carretera (ik kom weer niet op het woord, ah! hardloopwedstrijd) tegen kanker, 5 km. Voor mij is het geen wedstrijd en ik hoef ook niet te winnen, maar het leek me wel grappig en een leuke uitdaging nadat ik 7 weken geen fiets meer heb aangeraakt. Morgen moet ik even naar het gemeente voor wat administratiedingetjes en verder laat ik alles weer over mij heen komen. Foto's worden toegevoegd, ik doe lekker mijn oogjes dicht.

Buenas noches,

Beau

----------------------------------------------

It’s already late, but if i don’t continue writing now, i won’t do it at all. I really experience so many things which i really have to write down, if i don’t want to forget them. A ver, I will try to finish the previous blog again. Thanks computer.

That night after the party we ate paella with the whole BIG happy family. Muy muy rico! We also ate a quite healty cake, home made by my hostdad. And look how sweet… they waited with eating and making the cake, in honour of my little hostbrother’s birthday, for one week. They told me that they waited for me, but i don’t know if it’s a joke or reality. Anyway, it’s so so sweet! Obviously it wasn’t really healty, but they tried to make it as healty as possible! What do I want more? The cake was really tasty. On the fridge-door you can find a little schedule which tells me to cook every Friday. I’m also allowed to think up what we’re going to eat that Friday. So, this Friday i’m going to cook tasty again, although its hard to superize my dad with his cooking-skills.

Monday was my first day at school. There weren’t really clases, and there still aren’t, but we had a ‘convivencia’. Imagine it like an introductory camp. I shared my room with 9 other girls, 9 way too fast-talking Spanish girls and 1 Dutchie. By the way, i’m not the only foreign student. There’s another girl from ukraine, 5-language speaking and so nice! We actually communicate in Spanish, but if we don’t know a word, we tell each other the word in French and in that way we always find our way to understand each other. The camp was sunny and hot. We did something like a scouting expedition in which we apparently (now I know it, but at that moment i didn’t) had to evade especially one teacher. ‘Corre!! Corre!!’ And without knowing and understanding anything, we ran behind the squad to evade the teacher. We, the 2 foreign girls. We also made a night-walk and walked upwards the mountain of aproximately 2 km’s with a perfect vision at Valencia, Llíria and normally you should be able to see the sea too, but it was night so we couldn’t see the sea. We looked at the stars and we sat in a kinda cozy strange-shaped circle with the whole group like the way the people normally sit around a campfire, but this time we hadn’t a campfire.

I’m hosted by a catholic family, but this family handles the religon on a different way. Normally, you pray before you eat. This family, in the year 2016, prays in the car on the way to school! We sing songs (and what a talent has my hostfather!), and everyday we have the possiblity to wish something for the upcoming day.

The second thay of the convivencia i babbled with the girls the most of the time and we also went to a military base. Like usually on schoolcamps: Get up, stand up! Early. 8.00 breakfast! I have a lot of new friends, and there are even friends who come to me, running, to give me hugs. Believe me, Spain is the country of the touching and hugs! A cozy country, i have to say! Every night I give 2 kisses to everyone to say goodnight! Same ritual when i wake up, everyone 2 goodmorning-kisses! My friends really do like hugging, and everyone is hugging each other here in Spain, especially the girls. they also often put their hands on your shoulder during las conversaciones. What i mean is conversations. At this moment i’m totaly confused with the languages, and it’s difficult for me to get away from the Dutch thanks to these blogs. Maybe i’m going to write them in English, because i’m thinking too much Dutch to learn Castellano (Spanish) optimally. I do hear from todo el mundo (everyone in Spanish) that my Spanish already is so good. Well, what do you think after a few months learning words and grammar for a few hours almost every day….

That morning we walked to a military base. We had a look in real tanks, and i saw the GTA field in real life, haha. We simply spent the whole morning to a tour in the military base. Really interesting, but i didn’t understand anything. Maybe 2-3%. Like I probably have said in the previous blog, i speak, depending on the subject, quite good Spanish or i barely speak anything. What counts for speaking, is the same for listening. Those military words, technical and mechanical terms were impossible to handle. At a certain moment I just agreed with the fact that i didn’t understand it. We were standing in a tank, and i was, full of attention, nodding ‘yes, yes’, until the moment that the woman who gave us the explanation asked me like ‘De verdad? No?´ At that moment i just told her that I’m a Holandesa. That woman asked another militair to help me and to go with me and by telling me the things in English. Suddently i almost understood everything. This is and exceptation by the way, normally there isn’t anyone who translate the Spanish to English. Everything is Spanish here. English doesn’t exsist here and the English level is dramatically low.

Once i returned home from the camp, i did a siësta. I was tired and just wanted to rest. I layed in a deckchair at the swimming pool and rested well. My little hostbrother also came to ask me if everything was right, which he actually does more times (and which is so cute). Boys of 10 years old don’t want to be called ‘cute’, so even if he is cute, i don’t call him that way. Yesterday we played games at school the whole day. Everything in the fresh air. There is so much more life outside, in the fresh air, than there is in Holland. Everyone outside, to play games, do sports… In spain you don’t see 2 persons sitting or standing next to each other using their phones that much.. which is so different from Holland. Phones are strictly prohibited at my school and i’m seriously afraid to use my phone.

Today at school i talked with some teachers and i made a kinda compromise (yes, everything in Spanish) that i’m going to replace my hours of Valenciano for Castellano. You can compare it with frysian and Dutch. If a person from another country goes learning frysian and Dutch at the same time.. that isn’t going to end well. That´s very difficult. So, i don’t have to do exam in Valenciano, but i get extra clases in Castellano. One proffesora from the school will help me with Spanish. The most of the times i have to study myself which isn’t a problem. My professora (i sincerely can’t think up the Dutch word now) seems to be a very good teacher and this is one of the reasons why the only talks Spanish. If i don’t know a Spanish word, she explains me in Spanish. I’m just hoping that i learn how to speak Spanish fluently. Like i already said, English here is enormously easy. So, what am I going to do. I’m going to help the students in the English class and i’m going to give English. For 14-16 aged people. 1 to 1 conversations, like a kinda native speaker. I’m doing this in return for some help of Castellano, so what’s the big deal? Ahora i’m a little confused con todas las talen, and i hope that dit nog dissapears.

I enjoy the school, and my first month only has days from 8.30 until 13.30. My class is nice, no one speaks English but i still make friends very fastly here. I have got a lovely friend, but she’s stuttering that worse that even a Spaniard told me that it’s hard to understand her. But i’m doing my best! Now it’s almost 23.00, so i’m going to sleep. By the way, I inscribed myself for a carretera (I don’t now the Dutch word again! Ah!) against cancer, 5 km. It isn’t a match for me and i don’t want to win, but it just seemed funny and a nice challenge after weeks not touching a bike. Tomorrow i have to go to the house of community (casa de ayuntamiento) for some administrative little things and i just let happen the rest of the things, we will see what will happen next. Photo’s will but added too. For now i softly close my eyes.

Buenas noches,

Beau