Blog 2 (NL - ING - ESP)

En daar zat ik weer achter mijn laptopje, het moment dat ik even kan terugvallen op mijn Nederlands. Met de taal gaat het overigens goed, maar ik heb een heleboel woorden te leren. Afhankelijk van het onderwerp kan ik soms erge goede gesprekken in het Spaans hebben op aardig niveau. Maar soms dus ook helemaal niet en leg ik me er maar gewoon bij meer, soms snap ik het gewoon niet. A ver, waar waren we gebleven de vorige keer.. Ik denk dat ik ga beginnen door jullie wat te vertellen over het huis waarin ik verblijf. Nouja, huis-kasteel. 

Toen ik hier aankwam, en het huis voor het eerst zag, had ik zonder bromas (grapjes in het Spaans) een open mond. De voortuin bestaat uit een voetbalveldje, een mini basketbalveldje, een eigen moestuintje (#AH #lekkernederlands). De trap op en je loopt het huis in of je loopt naar beneden de garage in die ongeveer de oppervlakte heeft van anderhalf tot 2 klaslokalen bij mij op school. In de garage hebben we daarom ook een trampoline en een tafeltennistafel. Loop je de voordeur in, is het eerste wat je denkt: 'Zijn deze mensen miljonairs?' De huizen in Spanje zouden een stuk goedkoper zijn dan in Nederland, werd mij verteld, en volgensmij is dat ook wel zo. Vanuit de hal, kan je de trap naar de garage nemen, of de deur naar de keuken die ook niet erg klein is. Verder hangen er in de keuken papieren op de deuren van alle dingen in de keuken: plaatjes met het bijbehorende Spaanse woord en Engelse vertaling. Ook hangen zulke soort briefjes in de slaapkamers, badkamers, enzovoort.

Er zijn 3 badkamers in dit huis die alle 3 niet klein zijn. Verder zijn er (uit mijn hoofd) 5 slaapkamers, 1 computerkamer, 2 overige kamertjes die een beetje vergelijkbaar zijn met een bijkeuken in Nederland. Ik heb een balkon op mijn kamer van 26 tegeltjes van 30 cm breed, en ongeveer 4 meter uitstekend naar buiten. Precies datzelfde balkon zit ook onder mij op de eerste verdieping dus we kunnen lekker buiten eten. Buiten eten, ontbijten in de zon met uitzicht op... het zwembad in de tuin, jaja. De woonkamer heeft 1 bank, 4 stoelen (van die hangstoelen waar je niet meer uit komt) en een eettafel voor 15 personen. De woonkamer gaat dan over in de keuken en dan zijn we het huisje rond.

Oké, genoeg over het huisje. Die middag zijn we naar een feest geweest wat erg belangrijk is voor de dorpelingen. Het is typisch voor het dorp waarin ik woon, en het is erg katholiek. Iedereen was heel mooi gekleed en het hele dorp stond aan de kant te kijken naar de parade. Daar heb ik ook de moeders van mijn gastouders ontmoet. Communiceren gaat redelijk, maar aangezien er pas 20 jaar Engels gegeven wordt in Spanje kunnen die abuelos geen Engels. Wel Valenciaans maar daar begrijp ik nog minder van dan het normale Spaans, Castellano. Je kan het vergelijken met het Fries, Valenciaans is ook een officiële taal met 2 miljoen sprekers. De parade was mooi om te zien en de mensen leefden zich zo erg in dat sommigen zelfs emotioneel werden, so does the grandma. En het is nogal aanstekelijk, dus ik kreeg ook een klein brokje in mijn keel. Het was echt heel mooi gemaakt! Mooie parade met gigantische poppen van meters hoog. Hoe het feest heet? Lange Spaanse naam. Als je het echt graag wilt weten, zeg dat dan even in de reacties en dan vraag ik het nog een keer na (ben nu niet in de gelegenheid om het na te vragen). Die avond, mijn eerste avond hier, zijn we uiteten geweest. 'Today is a special day, it's Beau's first day here'. En de 'h' spreken ze uit als een 'g'. Probeer het maar eens hoe grappig Spaans dat klinkt.

Mijn gastbroertje blijft me vragen hoe alles gaat, gaat het goed, heb je het naar je zin. 'Ik hou van je'. 10 jaar oud is hij, ik smelt. 'Gaan we later trouwen want je bent zo knap en lief'. Even een klein dingetje tussendoor voordat ik het straks vergeet, HET REGENT! En de mensen hier zijn dolblij nu het regent! Oké, dat terzijde. We zijn een aantal keer naar het dorp geweest om wat dingetjes te kopen. 'If you need something, you have to say us.' Als ik dorst heb, pak ik zelf drinken uit de koelkast en ik voel me echt een lid van de familie. Er zijn hier wat basisregeltjes, maar het is hier absoluut niet streng. Simpele dingetjes als 'houd je eigen kamer een beetje netjes, zet je bordje in de keuken'. Niet heel veel meer. Verder zijn we bij de de vader en moeder van mijn gastvader en bij de vader en moeder van mijn gastmoeder op bezoek geweest. Die hebben mij fotoalbums laten zijn, dingen verteld over Spanje. Ik stond overigens al in het fotoalbum voordat ik hier kwam. Van de uitwisseling met de klas. Ook heb ik een 'abanico' (waaier) gekregen van de moeder van mijn gastvader, een speciale van Valencia.

A ver, 's avonds was er ook een parade. Van hetzelfde feest, het was een beetje vergelijkbaar. Samen met mijn gastbroertje op schoot en mijn gastmoeder, gastoma, en eigenlijk de hele happy big(!) family hebben we de parade gevolgd. Ik zal ook foto's voor jullie plaatsen van het feest. Uiteindelijk duurde het feest 2 dagen en het is een van de trotsen van de inwoners van mijn dorp. Voor nu publicieer ik dit gedeelte, morgen het andere gedeelte. Dit is ongeveer 1/3 van mijn originele verhaal, maar mijn computer had er geen zin meer in. Dit is de laatste backup. Ik ben nu moe, ga lekker slapen, morgen schrijf ik het andere gedeelte (opnieuw).

Buenas noches,

Beau

----------------------------------------------

And there I was sitting again, in front of my little laptop, the moment that I fall back at my Dutch. By the way, with the language it goes really well actually, but I have to learn a lot of new words! Depending on the subject, I can have quite good conversations in Spanish on a quite good level. But sometimes, when I don´t really now many things about the subject, I really don’t understand ANYTHING and i just agree with that. Sometimes i just don’t understand things, i have to accept that. A ver, where did we end the last time? I think i’m going to start my story of today by telling you something about my house. Well, it’s almost a castle.

The moment that i came here for the first time, and i saw the house for the first time, it really left my mouth opened, without bromas. The front garden exsists of a small football field, a micro basketball field and an own vegetable garden (#ah #sosoDutch). Go upstairs and you enter the house, or go downstairs to enter the garage which aproximately has the surface of twice a classroom of my school in Holland. The garage also has got a trampoline and a table for the table-tennis. When you enter the front door of the house, the first thing you think is: are these people milionairs? The houses in spain are a lot cheaper than in Holland, that’s what they told me, and i think that’s true. From the main hall, you can take the escaleras (which is stairs in Spanish) downstairs to the garage or the door which leads you to the kitchen which also isn’t really small. Cards with pictures with the corresponding Spanish word and the corresponding Inglish translation. These cards also are in the bathrooms, bedrooms, etc. How funny!

There are 3 bathrooms in this house. There are (from my head) 4 or 5 bedrooms, 1 computerroom, 2 rooms used for everything and nothing, which is comparable with the scullery in Holland. I’ve got a balcon at my room too, of 26 tiles of around 30x30 cm each one. I think it’s around 3 or 4 meters sticking outside of the house. Exactly the same balcon is also beneath me at the first floor so we can have breakfast or just eat outside at the balcon. Eat outside, having breakfast in the sunlight with a nice vision at… a pool in the garden, yes it’s true. The living room has got 2 sofas, 2 chairs (that kind of chairs, that once you sit in the chairs you’re never able to come out of them again, haha) and a eating table for a lot of persons (you can expand the table). The living room finds its way to the kichen and then we have been all around the house.

Okay, enough about the house. That afternoon we went to a party which is very important for the people of lliria. It’s a tipical party from my town where i live, and it’s very Catholic. Everyone wore beautiful clothes and the whole town was standing on the right or left side of the street to watch the parade. That was the place were i met the mother of my hostmother. Communicate goes reasonable, but knowing that there only exsists english at schools for 20 years in Spain, the abuelos can’t speak English. They do speak Valenciano but i even understand less of valenciano than the normal Spanish. You can compare it with frysian. Valenciano also is an official language with 2 milion speakers. The parade with very nice and beautiful to see and the people really empathized themselves. Some people even got emocional, so did the grandma too. If someone gets emocional, it’s kinda contagioso so i also got a little knot in my throat. It was really impresionating to see all the work that the people have put into this parade. Beautiful parade with giant ‘dolls’ of meters high. What’s the name of the party? A long Spanish name. At the moment i don’t remember, but if you really want to know it, ask for it in the reactions and i´ll ask it another time to my host family (now i’m not in the occasion). That night, my first night here, we went to a restaurant. ‘Today is a special day, it’s Beau’s first day here’. If Spanish people want to say an ‘h’, they always say ‘g’. It’s so funny. Just try to do it, and discover how funny it sounds, haha.

My hostbrother keeps asking me how i’m doing, if i’m doing well, if i like it all here. ‘I love you’ ‘sabes que te quiero mucho?’. He’s 10 years old, i’m melting of cuteness. ‘Are we going to marry when we’re older because you´re so handsome and sweet’. Okay, a little thing between my story, ITS RAINING! IN SPAIN! And the people here are so so so happy that it’s raining! Oké this was a little thing between my story. We went to the pueblo a few times to buy some things. ‘If you need something, you have to say us’. If i’m thirsty, I take my own drinks out of the fridge, and i already really feel like a family member here. There are a few basic rules, but it really isn’t strict. Simple things like ‘keep your own room clean, put your own plate into the kitchen’. There aren’t a lot more actually. We went to the father of my hostfather and we also visited the mother of my hostmother. The abuela showed all her photo albums, and she told me things about Spain. By the way, i was already in the photo album without knowing it, haha. From the exchange from my class the last year. I also got an ‘abanico’ from her, a special one from Valencia.

A ver, that night there also was a parade. From the same party, comparable. Together with my little hostbrother sitting on my legs while i was sitting too, the grandma, and actually the whole happy big (!) family followed the parade. I will also post pictures for you guys from the party. Finally the party lasted 2 days and it’s one of the proudnesses of the inhabitants of lliria. For now i’m going to publish this part, tomorrow the other part. This is about 1/3 from my original story, but my computer kinda died and this is my last saved part. I’m so tired now, i’m going to sleep and tomorrow i will write the other part (otra vez)

Buenas noches,

Beau

----------------------------------

Y ya estaba sentando ahí, delante de la pantalla de mi portátil, el momento para pensar y bajar de nuevo al Holandés. Con el idioma Español todo va bien por cierto, pero me faltan aprender muchísimas palabras. Dependiente del tema puedo tener conversaciones bastante buenas o bastante malas. A veces no tengo mi día o no es el tema para mí, por lo tanto, lo dejo pasar y no me preocupo de que no sé qué decir y hablar. A veces no se entiende las cosas, hay que aceptarlo. A vore, ¿Dónde acabamos la última vez?... Creo que voy a empezar de hablar sobre la casa donde me quedo. Bueno, casa-castillo.

Cuando llegué aquí, y ví la casa por primera vez, tenía la boca abierta. Ni de broma.   El jardín delante existe de un campito para futbol, un campecito para baloncesto, un propio huertito (AH, más Holandés no puede ser). Subes las escaleras y entras en la casa, o andas por abajo y te darás cuenta que acabas en la garaje que tiene mas o menos el superficie de 1,5 a 2 cuartos de clase de mi colegio. En el garaje hay un trampolín, y una mesa para hacer ping-pong.  Entras en la puerta de la casa, y la primera cosa que piensas es: ´Esta gente es millonario?´ Las casas aquí en España son muchísimo mas barato que en Holanda, es lo que me dijeron, y creo que no me han hecho mentiras. Desde el vestíbulo puedes coger las escalones para bajar al garaje, o coges la puerta que te dirige a la cocina que tampoco es muy pequeña. Por lo demás hay papeles colgados en todos los lugares en la cocina: cartulinas con imágenes con las palabras en Español y en Inglés correspondiendo con las imágenes. Esas cartulinas también están en las habitaciones, los baños, el comedor… etc.

Hay 3 cuartos de baño en esta casa y las 3 no son pequeñas. Por lo demás hay (de memoria) 5 habitaciones, 1 cuarto de estudios, 2 cuartos restantes que son comparables con un (bijkeuken) en Holanda. Tengo un balcón con mi cuarto de 26 baldosas de 30 centímetros, y el balcón extiende unos 3 a 4 metros hacia fuera. Exactamente ese mismo balcón hay por debajo el ´mío´, así que podemos comer fuera a veces y disfrutar del tiempo de España. Comer fuera, desayunar en el sol con una vista preciosa a…. la piscina en el jardín. Si, si. El comedor tiene 2 sofás y 2 sillas esas que cuando te sientas en la silla, ya nunca te puedes levantar. Además una mesa que se puede extender hasta 15 personas. Desde el comedor se atravesé la cocina y así hemos hecho la ´vueltita en la casita´.

Vale, suficiente sobre la casa. Esa tarde fuimos a una fiesta que era muy importante para los aldeanos. Es lo típico del pueblo donde vivo, y es muy católico. Todo el mundo tenía trajes hermosos y todo el pueblo estaba mirando la parada desde las aceras de la calle. Ahí conocí a los padres de mi familia acogida. Comunicar va razonable, pero puesto que solo se da Inglés en España por unos 20 años, los abuelos no saben Inglés.  Sí que hablan Valenciano, pero de ese ´rollo´ entiendo aún menos que el Español normal, el Castellano. Lo puedes comparar con el Friso, Valenciano también es un idioma oficial con unos 2 millones de hablantes. La parada era muy bonito de ver y la gente se empatizaban a veces tanto hasta que se emocionaban. So did the grandma. Como es contagioso, a mi también me venía el nudo en la garganta. Lo habían hecho super bonito! Una parada con gigantes de muchos metros altura. ¿ Y cómo se llama esa fiesta del pueblo? No lo sé. Un nombre largo en Español. Esa noche, mi primera noche aquí, fuimos a cenar fuera. ´Today is a special day, it´s Beau´s first day here.´ Y me hace gracia que pronuncian la ´h´ como una jota. Me hace mucha gracia, jaja.

Mi hermanito acogido me sigue preguntando como va todo. ¿Va todo bien? ¿Te lo estás pasando bien aquí? ´Te amo.´ Tiene 10 años, yo flipo. ´Cuando seamos mayores, vamos a casarnos? Porque eres tan guapa y mona. Yo flipo. Una cosa por cierto, ahora que lo pienso, para que no lo olvido a mencionar: LLUEVE! Y la gente aquí está exultante. Bueno, eso de lado. Unas veces fuimos a bajar al pueblo para hacer unas compras. ´If you need something, you have to say us.´ Si tengo sed, cogo algo de beber de la nevera ya. Ya me siento un digno miembro de la familia. Hay unas normas básicas, pero ni parece a stricto. ´Mantén tu cuarto un poco ordenado, pon tu plato en la cocina..´ y unas pocas cosas así más. Por lo demás hicimos una visita a la casa del padre de mi padre acogido y de mi la madre de mi madre acogida. Ella me enseñaba unos álbumes de fotos, y me contaba cosas sobre España. Ya estaba en los álbumes de fotos antes de llegar aquí: del intercambio del año pasado. También me regalaba un abanico, uno especial de Valencia.

A vore, por la noche también había una parada. De la misma fiesta, fue comparable. Juntos con mi hermanito acogido en mi regazo, mi madre acogida, mi abuela acogida y prácticamente toda la familia, the whole happy family, seguimos la parada con nuestros ojos atentos. Pondré las fotos en el blog. Al final la fiesta duraba 2 días enteras y ha sido uno de las glorias del pueblo.

Ahora estoy cansadísima, y me voy a dormir. Mañana escribiré la otra parte de la historia, porque esto solo es 1/3 debido a mi portátil que ya no tenía ganas de funcionar. Bien.

Buenas noches,

Beau