Blog 17 (NL)

Hola seguidores,

We beginnen het jaar nog steeds fris en fruitig met de tweede blog van 2017! En speciaal omdat het nu 2017 is, heb ik het voor elkaar gekregen om 17 dingen op mijn lijstje te krijgen. Laten we maar snel beginnen.

De hele decemberperiode is altijd een periode van cadeautjes, geld uitgeven, drukte en veel activiteiten... Dan denk je dat het na oud en nieuw weer wat rustiger word, maar gelukkig is dat bij mij niet het geval. Dat ik zoveel beleef hier vind ik geweldig. Het bevestigt mij als het ware waarom ik ook alweer een jaar naar het buitenland wilde. Laat ik jullie daarom maar snel meenemen op avontuur! Lees snel verder, als je meer wilt weten over bijvoorbeeld: de 3 koningen, mijn bezoekje aan het conservatorium, Paella met bijna 20 personen, een verjaardagsfeest, en..... mijn EERSTE SPAANSE DROOM!

Om te beginnen, kregen we de laatste zaterdag groot bezoek. Hele goede vrienden van mijn gastouders kwamen een dag bij ons op bezoek, nadat ze elkaar al tijden niet meer hadden gezien. Dit betekende dat we die dat met 16 of 17 man in huis waren, inclusief een kleine van 3 jaar. En wat vind ik dat leuk, kleine kinderen. Helaas vinden ze mij nooit zo leuk, en beginnen baby's altijd te huilen als ik er ben, haha. Dit jochie van 3 werd tweetalig opgevoed, met het Valenciaans, en hij vond het wel héél grappig toen ik zei dat ik 'stier' heette. Ook hebben we met de hele groep Paella gegeten, en heeft mijn Spaanse vader al zijn pannen laten zien die hij gebruikt om Paella te maken. De grootste pan die hij heeft is voor 50 personen! We hadden heerlijk gegeten, en de tafel zag er echt uit als een chique diner. In de namiddag ging alle visite naar huis behalve 1 man. Hij stelde voor om een familie activiteit te doen en samen een film te gaan kijken. De film was wel oké, en het einde was zielig. Naam van de film? Weet ik niet meer, haha. Het heeft niet zo heel veel indruk op me gemaakt. Hij stelde voor om de film in de originele versie te bekijken, omdat hij niet van dat nagesyncrhonizeerde houdt, net als ik. Dus zo gezegd, zo gedaan. Film uit belgië. Even later hebben we het voor mijn brusjes toch maar op het Spaans gezet, wat ik genoeg beter kon volgen dan het vlaams. Ik heb nog even een potje gebasketbalt met de man die nog langer bleef, en ik heb het zoals altijd erg naar mijn zin gehad.

Op het moment dat we met 17 personen waren, waren de 4 familieleden uit Madrid ook bij ons in huis. Misschien heb je die blog wel eens gelezen, de muziekfamilie met 'the house of music' in Madrid. Mijn Spaanse nichtje van 18 had een concert in mijn woonplaats, waar we die avond naartoe zouden gaan. Ongeveer 3 uur voor het concert, ontvingen we 2 van haar vrienden die samen met haar het trio vormden voor het concert. 3 Muzikanten in huis die studeren aan het concervatorium. Na een korte ontvangst van de twee gasten, heb ik samen met het trio en mijn Spaanse broertje gebasketbalt. Een van de twee jongens vroeg mij of ik het Valenciaans begreep, waarop ik antwoorde:' Nouja, zo ongeveer, maar ik probeer eigenlijk meer Castellaans te leren'. 'Hoe bedoel je, eerst Castellaans te leren?' 'Nouja, ik ben hier nu vier maanden in Spanje maar ik kom hier niet vandaan.' 'Nee maar even serieus, kom je hier echt niet vandaan?' Ik dacht dat je gewoon een accentje had omdat je uit de regio Valencia komt.' Nee, ik kom dus echt niet uit Spanje. Hij dacht dus dat ik alleen een regioaccentje had, wat wel een compliment was. En ze geloofden me niet dat ik hier pas vier maanden was. In totaal hebben ze het denk ik 2 of 3 keer gevraagd of ik hier echt pas 4 maanden was, of dat ik hier stiekem al veel langer was. Complimentje toch? Ik heb nog met ze gebasketbalt, ook al was dat wel lastig omdat 1 van die twee muzikanten bijna 2 meter was. Bijna 2 meter, sprak heel goed Engels... volgensmij komt HIJ niet uit Spanje. Kan niet anders, haha.

2 uur voor het concert, het trio moest nu echt naar het conservatorium om op te warmen, zich om te kleden, zich voor te bereiden, etc. Ze vroegen me of ik mee wilde naar het conservatorium. De muziekhemel. Dus daar kon ik geen nee tegen zeggen. 'Je gaat je waarschijnlijk wel heel erg vervelen hoor'. Uiteindelijk heb ik me geen minuut van die twee uur verveeld. Ik mocht meekijken met de voorbereidingen, ik mocht op de pianovleugel spelen, een van die twee jongens uit Madrid liet mij nog op zijn viool spelen. Ik was gewoon zo enthousiast, over alles in het conservatorium. Ik heb bij alle 3 de muziekanten van het trio meegekeken bij de generale repetities, en nog even een 'zet 'm op' praatje gemaakt achter de schermen. Ze zeiden mij de hele tijd dat ik zo geinteresseerd was, en dat ik 'a really nice person' was, maar ik was ook echt oprecht geinteresseerd. Toen ze alle 3 samen speelde klonk dat zo mooi. De pianist wilde nog een stukje samen met mij spelen, of een stukje improviseren, maar daar was helaas geen tijd meer voor. Het concert was geweldig, en ik mocht zelfs cameravrouw zijn. Dat betekende dus dat ik het 'start recording' knopje in mocht drukken en weer op mijn plek mocht gaan zitten. Wat een eer, vind je niet? Haha. Na afloop van het concert, iedereen tevreden, iedereen trots. Denk trouwens niet dat het het gelredome is hoor, het was maar een zaaltje van 250 mensen in het conservatorium zelf. 'Tot morgen' 'tot morgen', nam ik afscheid van het trio, die ik uiteindelijk niet meer heb ik gezien omdat ze terug moesten naar Madrid. Alle twee de jongens hebben me nog wel een berichtje gestuurd dat ze het jammer vonden dat we geen afscheid konden nemen, dat ze het nog steeds raar vonden dat ik hier nog maar vier maanden was en dat de pianist de volgende keer in Valencia echt graag wat met mij wil improviseren. Wat heb ik genoten die dag.

Ik denk dat het alweer bijna twee weken geleden was dat ik.... mijn eerste SPAANSE DROOM had! Ik werd wakker en ik kon het eigenlijk niet beseffen. Normaal gesproken droom ik in geen een taal en zonder kleuren, maar dit keer had ik echt een gesprek met iemand volledig in het Spaans! En het praten ging ook nog heel snel! Die volgende dag was ik dan ook super enthousiast om weer woordjes te leren. Sinds die droom heb ik nog geen andere gehad in het Spaans, maar ik hoop dat er weer snel eentje komt.

Niet alleen mijn eerste Spaanse droom is als een soort mijlpaal voor mij. Ook heb ik mijn eerste Spaanse boek in twee weken uitgelezen. Mijn voornemen voor 2017, iedere dag 10 bladzijden lezen, heb ik tot nu nogsteeds iedere dag vol weten te houden. Ik ga nu beginnen aan mijn volgende boek, dat weer een stapje moeilijker is. 410 pagina's, het dikste boek ooit gelezen. Sowieso een van de enige boeken ooit gelezen, want ik heb het nooit leuk gevonden. Ik moet zeggen dat ik nog steeds geen boekenwurm ben, maar op een of andere manier vind ik lezen in een andere taal wel wat leuker dan in het Nederlands. Dan heb ik waarschijnlijk ook meer reden waarom ik lees. Voor de nieuwsgierigen, het boek wat ik nu uit heb heet 'I am legend', maar dan in het Spaans.

Nu we over mijn Spaans aan het praten zijn, wil ik zeggen dat ik nogsteeds hetzelfde probleem heb als voorheen. Ik heb nogsteeds weinig reden om mee te doen met alle lessen. Als je bedenkt dat iedere dag mij eigenlijk 25 euro kost, vind ik het af en toe wel een beetje zonde van mijn tijd dat ik van 8 tot 5 op school zit te niksen. Om er maar het beste van te maken, heb ik in ieder geval mijn notitieboekje bij me om de Spaanse woordjes te noteren en ze later in de les te leren. Natuurlijk gaat dat erg soepel, als er altijd leraren zijn die je alsnog bij de les betrekken en willen dat je alles snapt. 'Snap je het?' 'Heb je nog hulp nodig?' Ja ik snap het. Nee ik heb geen extra hulp nodig zeg ik dan. 'Okee, laat het maar eens zien dan. Maak deze 3 opgaven'. Mens, laat me nou even mijn dingetje doen, denk ik dan, haha. Maar goed, ze willen me alleen maar helpen..

Dat school is begonnen vind ik jammer. Niet omdat school zo saai is, want dat valt best mee. Maar meer om de rede dat ik weer iedere dag van 8 tot 5 mijn tijd verdoe. In de vakantie heb ik super veel Spaans geleerd omdat ik veel meer tijd had, en ik ben dan ook erg vooruit gegaan volgens mijn klasgenoten die ik na de vakantie weer sprak. Morgen weer school, en we beginnen de dag met wiskunde, gevolgd door Engels wat ik ga geven aan mijn 4 klasgenoten. Ik vind het lesgeven best leuk, vooral thuis geef ik ook altijd 1 uurtje Engels per week aan mijn Spaanse moeder. Vrijwillig natuurlijk, omdat ik het echt leuk (En grappig) vind. Gisteren heeft mijn Spaanse vader zich ook aangesloten bij mijn Engelse klas, dus ik geef nu privéles aan mijn twee Spaanse ouders. Haha.

Gisteren had ik een verjaardagsfeest. Als de oudste van de hele groep, wat ik inmiddels al gewend ben, zijn we naar het bowlingscentrum gegaan. Eerste ronde tweede geworden en de tweede ronde eerste geworden. Niet slecht, en al helemaal niet slecht als je bedenkt dat ik dit keer geen kinderrandjes gebruikt heb, haha. Na het bowlen zijn we naar het huis van de jarige gegaan, die 15 jaar was geworden. Een echt kinderfeestje dus, zoals vroeger. Cadeautjes uitpakken, slingers, taart eten.. eten... eten... Wat hebben we veel gegeten. 2 ronde borden vol sushi, 2 pizza's en een heleboel frietjes. We waren met 5 personen, en er was eten voor minstens 10. Daarna een stuk staart, wat ook niet te schaars overkwam. Helamaal vol, nog een druppeltje en de emmer liep over als je snapt wat ik bedoel. Ik had dan ook niet mijn hele stuk taart opgegeten. 'En nu gaan we met zijn allen dansen!' Met een super volle maag gaan sporten, een erg goed idee. Later bleek nog dat ze een video had gemaakt van ons dansend voor de tv. Leuk. Haha. Als kers op de taart, vroeg haar moeder nog of iemand een kopje thee wilde. 'Ja, graag'. Kopje... kopje.. een kom thee kan je beter zeggen. Mijn vriendin die 15 werd was zelf ukrainse (hoe zeg je dat?), maar praktisch gezien ook russisch want ze praat perfect russisch met haar ouders. Ik weet nog wel dat we altijd Russen herkenden, toen we op vakantie waren in all inclusive resorts, want die hadden hun borden dan zo overvol met eten, torenhoog. Daar moest ik dus gisteren even aan denken. Maar ja, beter te veel dan te weinig toch?

Verder gaat mijn leven hier wel gewoon verder. School, Spaans leren, Genieten maar niet te veel, sport... Zo stapte ik eergiteren de fiets op om naar mijn training te gaan, omdat ik het zo heerlijk vind op de fiet te pakken. Eenmaal aangekomen, was er geen training. Er waren maar 3 mensen, dus dat was wel een beetje..tja.... kut, zoals je dat zo lekker Nederlands zegt. Maar ja, ik leef momenteel positief, dus ik heb in ieder geval een lekker fietstochtje gemaakt, en ik heb nog een half uurtje door de stad geslenderd om cadeautjes te kopen voor het verjaardagsfeest van gisteren. Zo kan je van iets negatiefs toch nog iets positiefs maken.

Wat zijn mijn vooruitzichten voor 2017? Een weekendje barcelona, een weekje galicia, een weekendje Valencia, een dagje snowboarden in de bergen, Nederlands bezoek over 3 weken, mijn verjaardag, de twee uitwisselingen met mijn klas... En dan praat ik alleen nog maar over het eerste half jaar van 2017, het deel hier in Spanje. Wat zijn jullie vooruitzichten? Ik weet in ieder geval dat jullie nog wachten op mijn verslag van de 3 koningen! Wat zijn verder jullie plannen? Het verslag van de 3 koningen komt zo snel mogelijk online.

Ik spreek jullie snel weer,

Beau